Profil badawczy Katedry
Z danych literaturowych, w tym z badań własnych wnioskodawców, wynika, że zahamowanie ekspresji lub aktywności telomerazy skutecznie uwrażliwia komórki nowotworowe na leki z grupy radiomimetyków (np. doxorubicyna, DOX). Nie wiadomo jednak jaki jest mechanizm tego uwrażliwiania. Podobnie, wciąż niezbadane są mechanizmy łączące telomerazę z procesami zachodzącymi w komórkach nowotworowych jak migracja i adhezja. Aktualnie badania prowadzone są na panelu komórek linii T-47D, MDA-MB-231, SK-BR-3, MCF7, HeLa i U-118 MG oraz linii o oporności na doksorubicynę MCF-7/DOX (linia wyprowadzona w naszej Katedrze), OVCAR-3, SK-OV-3, a także na komórkach nienowotworowych MCF 10A. Panel ten ulega stopniowemu rozszerzeniu.
2. Badanie możliwości wykorzystania struktur przestrzennych DNA jako nanosensorów
Jednym z obszarów objętych naszymi badaniami jest również analiza wykorzystania dwuniciowych struktur DNA typu i-motif formujących struktury przestrzenne o różnej stabilności w sposób zależny od zmian pH. Aby motywy mogły służyć jako wskaźniki zmieniających się warunków w poszczególnych przedziałach komórkowych lub monitorować zmiany wynikające z wpływu warunków środowiskowych, konieczne jest zastosowanie sond oligonukleotydowych wyznakowanych fluorescencyjnie, a zmieniających sygnał w sposób zależny od rodzaju tworzonej struktury. Wspomniane struktury mogą towarzyszyć określonym stanom fizjologicznym i lokalnym zmianom pH i już dziś spekuluje się nie bez podstaw, że mogą one stanowić potencjalny cel terapii przeciwnowotworowych również w kontekście modulacji ekspresji kluczowych dla metabolizmu genów
Proces autofagii odpowiedzialny jest za utrzymanie wewnątrzkomórkowej homeostazy i umożliwia przeżycie komórkom w warunkach stresowych. Autofagia odgrywa również rolę w patogenezie wielu chorób, w tym w procesie nowotworzenia. W komórkach nowotworowych autofagia może pełnić dwojaką rolę, jako proces zaangażowany w przeżycie lub śmierć komórki. W większości przypadków, autofagia indukowana terapią w komórkach nowotworowych umożliwia im przeżycie, promując rozwój nowotworu i potencjalnie prowadząc do występowania oporności na leczenie. Tak wytworzona swoista oporność komórek nowotworowych na leki to jeden z ważniejszych i bardziej obiecujących aspektów współczesnych prac badawczych. Autofagia może jednak pełnić również rolę supresora transformacji nowotworowej i wywołując apoptozę, może zwiększać skuteczność leczenia. Dla powodzenia terapii przeciwnowotworowej istotne jest, aby określić sposób w jaki określone komórki można uwrażliwić na terapię i skierować na drogę apoptozy.
W dobie zapotrzebowania na materiały wykorzystywane w transplantologii konieczne jest poszukiwanie nowych materiałów, które będą mogły stanowić bazę do tworzenia struktur stanowiących podstawę i rusztowanie do regeneracji tkanek i organów. Nasze badania prowadzone we współpracy z Politechniką Poznańską mają na celu ocenę biokompatybilności modyfikacji zewnętrznej powierzchni nanokompozytu, a tym samym ocenę in vitro biozgodności kompozytów tytanu i jego modyfikacji w celu wykorzystania dla stomatologii.
W badaniach oceniamy żywotność komórek linii dziąsłowych fibroblastów HGF-1 w obecności badanych biomateriałów oraz zmiany w przebiegu cyklu komórkowego.